Krajowy Fundusz Szkoleniowy - Powiatowy Urząd Pracy w Cieszynie

Informacja o zasadach finansowania kosztów kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego

Szczegółowych informacji udzielają

• Specjalista ds. rozwoju zawodowego

Mariusz Plinta

tel. 033 858-63-21
fax. 033 851-49-90
II piętro, pok. 25

Katarzyna Litke

tel. 033 858-63-22
fax. 033 851-49-90
II piętro, pok. 25

Dorota Noworyta

tel. 033 858-63-22
fax. 033 851-49-90
II piętro, pok. 25

Informujemy, iż od dnia 24.01.2024r. do dnia 26.01.2024r. (liczy się data wpływu do urzędu) przyjmowane będą wnioski o przyznanie środków w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego na finansowanie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy.

Krajowy Fundusz Szkoleniowy to wydzielona część środków Funduszu Pracy, określona w planie Funduszu Pracy na dany rok budżetowy. Docelowo środki KFS będą stanowić do 2% przychodów Funduszu Pracy, uzyskanych z obowiązkowych składek na Fundusz Pracy w roku przed rokiem poprzedzającym rok, dla którego jest sporządzany plan finansowy. 
Celem utworzenia KFS jest pomoc osobom pracującym zagrożonym utratą zatrudnienia z powodu kompetencji nieadekwatnych do wymagań stawianym przez lokalny rynek pracy i dynamicznie zmieniającą się gospodarkę. Niedopasowanie wykształcenia do potrzeb rynku pracy, dezaktualizacja wiedzy i umiejętności wobec wyzwań nowych technologii grozi ryzykiem bezrobocia. KFS ma wspomóc pracodawców w przekwalifikowaniu lub w aktualizacji wiedzy i umiejętności osób pracujących. Środki Funduszu Pracy w formie Krajowego Funduszu Szkoleniowego  przeznaczone są na finansowanie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców.

I. Kto może skorzystać ze środków KFS?

O dofinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego mogą wystąpić wszyscy pracodawcy. Pracodawca  to jednostka organizacyjna, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudnia co najmniej jednego pracownika. Nie jest pracodawcą osoba prowadząca działalność gospodarczą niezatrudniająca żadnego pracownika. 
Ponadto pracodawca jako osoba pracująca może skorzystać z kształcenia ustawicznego finansowanego z KFS na takich samych zasadach jak jego pracownicy. 

II.  Przeznaczenie środków KFS 

Starosta może przeznaczyć środki KFS na finansowanie działań obejmujących:

• określenie potrzeb pracodawcy w zakresie kształcenia ustawicznego w związku z ubieganiem się o sfinansowanie tego kształcenia ze środków KFS;
• kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą;
• egzaminy umożliwiające uzyskanie dyplomów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji lub uprawnień zawodowych;
• badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia kształcenia lub pracy zawodowej po ukończonym kształceniu;
• ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem.

W ramach środków KFS starosta może przyznać pracodawcy środki na sfinansowanie kosztów kształcenia w wysokości:

• do 80 % kosztów kształcenia ustawicznego, nie więcej jednak niż do wysokości 300 % przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika;
• do 100 % kosztów kształcenia ustawicznego – jeżeli wnioskodawca należy do grupy mikroprzedsiębiorców, nie więcej jednak niż do wysokości 300 % przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika 

Uwaga! 

Przy wyliczaniu wkładu własnego pracodawcy uwzględnia się wyłącznie koszty samego kształcenia ustawicznego, natomiast nie uwzględnia się innych kosztów, które pracodawca ponosi w związku
z udziałem pracowników w kształceniu ustawicznym np. wynagrodzenia za godziny nieobecności
w pracy w związku z uczestnictwem w zajęciach, kosztów delegacji w przypadku konieczności dojazdu do miejscowości innej niż miejsce pracy itp.

III. Zasady finansowania

1. Starosta organizuje nabór wniosków z podaniem terminu rozpoczęcia i zakończenia naboru.
2. Pracodawca zainteresowany uzyskaniem środków na finansowanie kosztów kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy, składa wniosek w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na siedzibę pracodawcy albo miejsce prowadzenia działalności.
3. Starosta rozpatruje wyłącznie wnioski wraz z załącznikami złożone w terminie otwartego naboru z uwzględnieniem:
   • zgodności dofinansowanych działań z ustalonymi priorytetami wydatkowania KFS na dany rok;
   • zgodności kompetencji nabywanych przez uczestników kształcenia ustawicznego
     z potrzebami lokalnego lub regionalnego rynku pracy;
   • kosztów usługi wskazanej do sfinansowania z KFS w porównaniu z kosztami podobnych usług dostępnych na rynku pracy;
   • posiadanie przez realizatora usługi finansowanej ze środków KFS certyfikatów jakości oferowanych usług;
   • w przypadku kursów – posiadanie dokumentu potwierdzającego uprawnienia do prowadzenia pozaszkolnych form kształcenia ustawicznego;
   • plany dotyczące dalszego zatrudnienia osób, które będą objęte kształceniem ustawicznym finansowanym ze środków KFS;
   • możliwość sfinansowania ze środków KFS działań określonych we wniosku składanym przez pracodawcę, z uwzględnieniem przyznanych PUP w Cieszynie limitów środków. 
4. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku uzasadnia się odmowę.
5. W przypadku gdy wniosek pracodawcy jest nieprawidłowo wypełniony wyznacza się pracodawcy nie krótszy niż 7 dni  i nie dłuższy niż 14 dni termin na jego poprawienie. 
6. Wniosek, który nie został poprawiony we wskazanym terminie lub nie zawiera wszystkich wymaganych załączników pozostaje bez rozpatrzenia.
7. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku starosta zawiera z pracodawcą umowę
   o finansowanie działań na rzecz kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy.

Uwaga! 

• Pracodawca zawiera z pracownikiem, któremu zostaną sfinansowane koszty kształcenia ustawicznego, umowę określającą prawa i obowiązki stron.
• Kształcenie ustawiczne pracowników finansuje się z KFS pod warunkiem, że rozpocznie się ono w roku kalendarzowym, w którym pracodawca złożył wniosek o przyznanie wsparcia oraz wyłącznie na kształcenie które nie rozpoczęło się przed zawarciem umowy o finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracowników i pracodawcy.
• Dofinansowanie w ramach środków KFS powinno być dostępne tylko dla osób świadczących pracę. Osoby przebywające na urlopie macierzyńskim lub wychowawczym nie spełniają tego warunku.
• Pracownik, który nie ukończył kształcenia ustawicznego finansowanego ze środków KFS z powodu rozwiązania przez niego umowy o pracę lub rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, jest obowiązany do zwrotu pracodawcy poniesionych kosztów, na zasadach określonych w umowie z pracodawcą.
• W powyższym przypadku pracodawca zwraca staroście środki KFS wydane na kształcenie ustawiczne pracownika, na zasadach określonych w umowie.
• Dopuszcza się negocjacje treści wniosku o dofinansowanie, w celu ustalenia ceny usługi kształcenia ustawicznego, liczby osób objętych kształceniem ustawicznym, realizatora usługi, programu kształcenia ustawicznego lub zakresu egzaminu, z uwzględnieniem zasady zapewnienia najwyższej jakości usług oraz zachowania racjonalnego wydatkowania środków publicznych.
• Środki KFS przeznaczone są na dofinansowanie kursów rozumianych jako pozaszkolne zajęcia zaplanowane i zrealizowane przez instytucję szkoleniową w określonym czasie, według ustalonego programu. Nie są przeznaczone na finansowanie szkoleń wewnątrzzakładowych.
• Jeżeli usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jest finansowana
  w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych podlega zwolnieniu z podatku VAT. Biorąc pod uwagę, iż środki KFS mieszczą się w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, szkolenia realizowane w jego ramach (o ile są z niego finansowane w całości lub co najmniej 70%) podlegają zwolnieniu z VAT. W przypadku realizacji szkolenia w ramach KFS nabywca (pracodawca) winien przekazać świadczącemu usługę szkoleniową stosowną informację o pochodzeniu środków finansowych.
• Finansowanie kosztów kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy, udzielane pracodawcom prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu prawa konkurencji Unii Europejskiej, stanowi pomoc de minimis, o której mowa we właściwych przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
• Środki z KFS przyznane pracodawcy na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego stanowią pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

IV. Monitorowanie wykorzystanych środków KFS

1. Starosta ma prawo przeprowadzić u pracodawcy kontrolę w zakresie przestrzegania postanowień umowy dotyczącej przyznania środków na kształcenie ustawiczne pracowników/pracodawcy, wydatkowania środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego otrzymanych na podstawie umowy zgodnie z przeznaczeniem, właściwego dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych i wydatkowanych środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego.
2. Pracodawca jest zobowiązany umożliwić przeprowadzenie kontroli w zakresie prawidłowości realizacji przedmiotu umowy dokonywanej przez starostę oraz inne podmioty uprawnione do jej przeprowadzenia. 
3. Starosta ma prawo żądać okazania wszelkiej dokumentacji związanej z realizacją umowy oraz żądać złożenia wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.
4. Pracodawca jest zobowiązany zapewnić uprawnionym podmiotom prawo do wglądu we wszystkie dokumenty, w tym dokumenty elektroniczne związane z realizacją przedmiotu umowy przez cały okres ich przechowywania określony w umowie.

V. Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej  z dnia 14 maja 2014r. w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Społecznego.
3. Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis.
5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2010 r. w sprawie informacji składanych przez podmioty ubiegające się o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.